ఇంద్రద్యుమ్న మహారాజు – పుణ్యకర్మల పురాణం

    పాండవులు అరణ్యవాసం చేస్తున్న రోజులలో వారికి మార్కండేయ ముని దర్శనభాగ్యం లభించింది. ఆయనకు అర్ఘ్యపాద్యాలిచ్చి పూజించారు. కుశల ప్రశ్నలు

సాగినవి. పాండవుల వంటి ధర్మపరులకు కలిగిన క్లేశాలకు ఆయన కొంత సేపు విచారించి, యింతకంటె దుఃఖాల పాలయిన శ్రీరామచంద్రుల కథ,

నలదమయంతుల కథ వివరంగా చెప్పి కొంత ఓదార్పు కలిగించాడు. అలా వారికి ఏవేవో పురాతన రాజవంశాల గాథలూ, మహర్షుల విశేషాలూ చెపుతున్నాడు.

ఒకనాడు ధర్మరాజు వినయంగా, చేతులు జోడించి: 'మహర్షి! నాకొక ప్రశ్న వచ్చింది' అని అడగడానికి సంకోచించాడు. మార్కండేయుడు చిరునవ్వు నవ్వి:

'తెలియని విషయాలు తెలుసుకోవడం దోషం కాదు నాయనా ! నీ సందేహం ఏమిటి, అడుగు' అన్నాడు.

ఇంద్రద్యుమ్నుడు నన్ను వెంటబెట్టుకుని హిమాలయానికి వచ్చి ఆ గుడ్లగూబను చేరి : ‘'నువ్వు నన్ను ఎరుగుదువా' అని అన్నాడు. తెలియదని తల ఊపింది, ఆపక్షి. 'అయితే నీకంటె ముందు పుట్టిన వారిని ఎవరినయినా ఎరుగుదువా?' అని అడిగాడు.

'అయ్యా! ఇక్కడకు కొన్ని యోజనాల దూరంలో ఒక సరోవరం ఉంది. దానిని ఇంద్రద్యుమ్న సరోవరం అని పిలుస్తారు. ఆ కొలనులో నాడీజంఘమనే పేరు గల కొంగ ఉంటుంది. అది నా కంటే పెద్దది, ' అంది.

ముగ్గురూ కలిసి ఆ చెరువు దగ్గరకు చేరారు. ఆ మహారాజు మామూలు ప్రశ్న అడిగాడు. అప్పుడా కొంగ 'ఈ కొలనులోనే ఆకూపారం అనే పేరు గల తాబేలు ఉంది. అది నాకంటె ముందు పుట్టింది', అని జవాబిచ్చింది. 

    ఆకూపారాన్ని పిలిచి యిదే ప్రశ్న వేయగా, అది కన్నీరు విడుస్తూ: 'అయ్యా! ఆయన వెయ్యి మారులు యజ్ఞం చేసి వెయ్యి యూపస్తంభాలు వేయించాడు. ఆయన దానం చేసిన గోవుల రాకపోకలతో భూమి దిగబడి యింత సరోవరం అయింది. ఇదీ ఆయన చలవ ', అంది.

ఆ క్షణంలో దేవతలు ఆయనను స్వర్గం తీసుకు వెళ్ళారు. అంటే మన కీర్తి భూలోకంలో ఉన్నంత కాలం మనం స్వర్గంలో ఉంటాం.