రుక్మి ఆగ్రహం మరియు యుద్ధం. కృష్ణ-రుక్మిణి పవిత్ర వివాహం. రుక్మిణి కళ్యాణం తెలుగు మహాభారత కథ భాగం - 7

రుక్మిణి ఆలయంలో కృష్ణుడి కోసం ఎదురుచూసిన క్షణం ఆమె జీవితంలో ఒక అద్భుత ఘట్టంగా మారింది. కృష్ణుడు ఆమె చేయి పట్టుకుని, తన రథం దగ్గరకు తీసుకెళ్తుండగా, ఆమె గుండెలో ఆనందం, ఆశ కలిసిన భావన నిండిపోయింది. ఆమె కలలు నిజమయ్యాయి, కానీ ఇంకా ఒక పెద్ద సవాలు ఎదురుంది రుక్మి, శిశుపాలుడు ఆమెను అంత సులభంగా వదిలిపెట్టే వాళ్లు కాదు. విదర్భలో ఒక గొప్ప యుద్ధం జరగబోతోంది.

కృష్ణుడు రుక్మిణిని తన బంగారు రథంలో ఎక్కించాడు. ఆమె రథంలో కూర్చున్నప్పుడు, ఆమె కళ్లలో ఒక నమ్మకం కనిపించింది. “ప్రభూ, నీవు నన్ను కాపాడతావని నాకు తెలుసు,” అని ఆమె మృదువుగా చెప్పింది. కృష్ణుడు నవ్వుతూ, “రుక్మిణి, నీ నమ్మకం నన్ను ఇక్కడికి తీసుకొచ్చింది. ఇక ఎవరూ నిన్ను నా నుంచి దూరం చేయలేరు,” అని చెప్పాడు. ఆయన గుర్రాలకు సైగ చేశాడు—రథం గాలిలా దూసుకెళ్లింది.

ఆలయం బయట రుక్మి సైనికులు రుక్మిణిని తీసుకురావడానికి వచ్చారు. కానీ వారు చూసేసరికి రథం దూరంగా వెళ్తోంది. ఒక సైనికుడు రాజమందిరం వైపు పరుగెత్తి, “రాజా! రుక్మిణిని ఎవరో తీసుకెళ్లారు!” అని అరిచాడు. రుక్మి ఆ మాటలు వినగానే ఆగ్రహంతో ఊగిపోయాడు. “ఎవడు ధైర్యం చేశాడు? నా చెల్లిని ఎవడు తీసుకెళ్లాడు?” అని కేకలు వేశాడు. శిశుపాలుడు కూడా కోపంగా లేచి, “ఇది నా అవమానం. ఎవడైనా సరే, వాడిని చంపి రుక్మిణిని తీసుకొస్తాను,” అని అన్నాడు.

రుక్మి తన సైన్యాన్ని సిద్ధం చేశాడు. “రథాలు, గుర్రాలు, సైనికులు అందరూ సిద్ధంగా ఉండండి. ఆ దొంగను పట్టుకోవాలి!” అని ఆజ్ఞాపించాడు. శిశుపాలుడు కూడా తన సైన్యంతో కలిసి బయలుదేరాడు. విదర్భ నగరం బయట ఒక పెద్ద యుద్ధం మొదలైంది. రుక్మి, శిశుపాలుడు కృష్ణుడి రథం వెనక్కి వచ్చారు వారికి ఇంకా తెలియదు, ఆ రథంలో ఉన్నది కృష్ణుడని.

కృష్ణుడు రథాన్ని నడుపుతూ రుక్మిణిని చూసి, “వారు మన వెనక్కి వస్తున్నారు. కానీ నీవు భయపడకు,” అని చెప్పాడు. రుక్మిణి ఆయనను చూసి, “నీవు ఉన్నప్పుడు నాకు భయం లేదు. నీ చేతిలో సుదర్శన చక్రం ఉంది కదా,” అని అన్నది. కృష్ణుడు ఆమె నమ్మకాన్ని చూసి నవ్వాడు. ఆయన రథాన్ని ఒక ఖాళీ ప్రదేశంలో ఆపి, వెనక్కి తిరిగాడు—రుక్మి సైన్యం దగ్గరకు వచ్చింది.

రుక్మి రథం నుంచి దిగి, “ఎవడివి నీవు? నా చెల్లిని ఎందుకు తీసుకెళ్తున్నావు?” అని అరిచాడు. కృష్ణుడు రథం నుంచి దిగి, నవ్వుతూ, “నేను ద్వారక నుంచి వచ్చిన కృష్ణుడిని. రుక్మిణి నన్ను కోరింది, నేను ఆమెను తీసుకెళ్తున్నాను,” అని చెప్పాడు. రుక్మి ఆ మాటలు విని ఆశ్చర్యపోయి, కోపంగా, “కృష్ణా! నీవు ఒక గొల్లవాడివి. నా చెల్లిని నీవు తీసుకెళ్లడం నా అవమానం. నిన్ను చంపుతాను!” అని అన్నాడు. శిశుపాలుడు కూడా, “నీవు నా శత్రువువి. రుక్మిణి నాది, నిన్ను ఇక్కడే ముగిస్తాను,” అని బెదిరించాడు.

కృష్ణుడు వారి ఆగ్రహాన్ని చూసి ప్రశాంతంగా నిలబడ్డాడు. “రుక్మి, శిశుపాలా, రుక్మిణి మనసు నాకు అర్పణమైంది. ఆమె ఇష్టానికి విరుద్ధంగా ఆమెను బలవంతం చేయడం ధర్మం కాదు. నీవు ఆమె అన్నవైనా, ఆమె ఆశలను గౌరవించాలి,” అని చెప్పాడు. కానీ రుక్మి ఆ మాటలు వినలేదు—అతను తన విల్లు తీసి బాణం వేశాడు. యుద్ధం మొదలైంది.

కృష్ణుడు తన సుదర్శన చక్రాన్ని సిద్ధం చేసుకున్నాడు. రుక్మి, శిశుపాలుడి సైన్యం ఆయనపై దాడి చేసింది బాణాలు, ఈటెలు ఆయన వైపు దూసుకొచ్చాయి. కానీ కృష్ణుడు ఒక్క అడుగు కూడా వెనక్కి వేయలేదు. ఆయన చేతిలోని చక్రం గిర్రున తిరిగి, శత్రువుల ఆయుధాలను నాశనం చేసింది. ఆయన చుట్టూ ఒక అద్భుతమైన కాంతి వెలిగింది ఆ దృశ్యం చూసి రుక్మిణి ఆశ్చర్యపోయింది.

రుక్మి తన రథంతో కృష్ణుడి మీదకు దూసుకెళ్లాడు, కానీ కృష్ణుడు ఒక బాణంతో అతని రథ చక్రాన్ని ధ్వంసం చేశాడు. రుక్మి రథం నుంచి పడిపోయాడు. శిశుపాలుడు కూడా తన ఖడ్గంతో కృష్ణుడిపై దాడి చేశాడు, కానీ కృష్ణుడు ఒక్క దెబ్బతో అతన్ని కిందపడేశాడు. సైన్యం గందరగోళంలో పడిపోయింది వారు కృష్ణుడి శక్తిని చూసి భయపడ్డారు.

రుక్మి కిందపడి, ఆగ్రహంతో కేకలు వేస్తూ, “కృష్ణా, నిన్ను చంపకుండా వదలను!” అని అన్నాడు. కానీ కృష్ణుడు అతన్ని చూసి, “రుక్మి, నీవు రుక్మిణి అన్నవి. నిన్ను చంపడం నా ఉద్దేశం కాదు. నీ గర్వాన్ని మాత్రం తగ్గిస్తాను,” అని చెప్పాడు. ఆయన తన విల్లు తీసి, ఒక బాణంతో రుక్మి తలపైని ముంగురులను కత్తిరించాడు అది అతని అవమానంగా మిగిలిపోయింది. రుక్మి నిస్సహాయంగా కిందపడిపోయాడు.

శిశుపాలుడు తడబడుతూ లేచి, “నీవు గెలిచావు, కానీ ఇది ఇక్కడితో ఆగదు,” అని బెదిరించాడు. కానీ ఆ సమయంలో అతని సైన్యం ఓడిపోయింది—వారు పారిపోయారు. కృష్ణుడు రుక్మిణిని చూసి, “ఇక నీవు సురక్షితంగా ఉన్నావు,” అని చెప్పాడు. రుక్మిణి ఆయనను చూసి, “నీవు నా కోసం ఈ యుద్ధం చేశావు. నా జీవితం నీకు అర్పణమైంది,” అని అన్నది.

ఇలా రుక్మి ఆగ్రహం ఒక గొప్ప యుద్ధంగా మారింది, కానీ కృష్ణుడు ఆ యుద్ధంలో గెలిచాడు.

రుక్మి ఆగ్రహం ఒక గొప్ప యుద్ధంగా మారి, కృష్ణుడు ఆ యుద్ధంలో విజయం సాధించాడు. రుక్మి, శిశుపాలుడు ఓడిపోయారు రుక్మిణి కృష్ణుడి రథంలో సురక్షితంగా ఉంది. ఆమె కళ్లలో ఆనందం, గుండెలో కృతజ్ఞత నిండిపోయాయి. ఆమె కలలు, ఆమె ప్రార్థనలు, ఆమె సందేశం ఇవన్నీ ఒక అద్భుతమైన సత్యంగా మారాయి. కృష్ణుడు ఆమెను చూసి, “రుక్మిణి, ఇక నీవు నాతో ద్వారకకు వస్తావు,” అని చెప్పాడు. ఆమె నవ్వుతూ తల ఊపింది ఆ క్షణం ఆమె జీవితంలో అతి మధురమైనది.

కృష్ణుడు తన రథాన్ని ద్వారక వైపు నడిపించాడు. రుక్మిణి రథంలో కూర్చుని, విదర్భ రాజ్యాన్ని వీడుతున్నప్పుడు ఒక్కసారి వెనక్కి చూసింది. ఆమె అక్కడ తన బాల్యం, తన తల్లిదండ్రులను వదిలిపెట్టి వస్తోంది, కానీ ఆమె మనసు సంతోషంగా ఉంది. “నేను కృష్ణుడితో వెళ్తున్నాను. ఇది నా జీవితంలో కొత్త అధ్యాయం,” అని ఆమె అనుకుంది. దారిలో కృష్ణుడు ఆమెతో మాట్లాడుతూ, “నీ ధైర్యం, నీ నమ్మకం నన్ను ఆకర్షించాయి. నీవు నా ఆరాధనకు అర్హురాలివి,” అని చెప్పాడు. రుక్మిణి సిగ్గుతో తలవంచి, “ప్రభూ, నీ దయ వల్లే ఈ రోజు నన్ను కాపాడావు,” అని అన్నది.

ద్వారకకు చేరినప్పుడు నగరం ఒక పండుగలా మారింది. ప్రజలు కృష్ణుడి రథాన్ని చూసి సంతోషంతో గుండీలు బిగపట్టుకున్నారు. రుక్మిణిని చూసి, “ఈమె ఎవరు? కృష్ణుడు ఈ అందమైన స్త్రీని ఎక్కడి నుంచి తీసుకొచ్చాడు?” అని అనుకున్నారు. బలరాముడు కృష్ణుడిని కలిసి, “కృష్ణా, నీవు రుక్మిణిని తీసుకొచ్చావు. ఆమె సందేశం నీ గుండెను గెలిచినట్లుంది,” అని నవ్వుతూ అన్నాడు. కృష్ణుడు, “బలరామా, ఆమె నమ్మకం నన్ను విదర్భకు తీసుకెళ్లింది. ఇప్పుడు ఆమె నాతో ఇక్కడ ఉంటుంది,” అని చెప్పాడు.

ద్వారకలో కృష్ణ-రుక్మిణి వివాహానికి ఏర్పాట్లు మొదలయ్యాయి. నగరం మొత్తం పూలతో, దీపాలతో అలంకరించబడింది. రుక్మిణి కొత్త జీవితంలోకి అడుగుపెట్టడానికి సిద్ధమైంది. ఆమె ఒక అందమైన బంగారు రంగు చీర కట్టుకుని, నగలతో అలంకరించుకుంది. ఆమె ముఖంలో ఒక అద్భుతమైన కాంతి మెరిసింది ఆమె కృష్ణుడి పక్కన నిలబడడానికి సిద్ధమైంది. కృష్ణుడు కూడా తన పసుపు రంగు వస్త్రం, తలపై పీలికల గుండీతో అద్భుతంగా కనిపించాడు.

వివాహం ఒక పెద్ద ఆలయంలో జరిగింది. పూజారులు మంత్రాలు చదువుతూ, హోమం చేశారు. కృష్ణుడు రుక్మిణి చేతిని పట్టుకుని, అగ్ని చుట్టూ సప్తపదులు వేశాడు. ఆ క్షణంలో రుక్మిణి కళ్లలో ఆనంద బాష్పాలు తిరిగాయి. “నా కలలో వచ్చిన కృష్ణుడు ఇప్పుడు నా భర్తగా నా పక్కన ఉన్నాడు,” అని ఆమె అనుకుంది. కృష్ణుడు ఆమెను చూసి, “రుక్మిణి, నీవు నా ధర్మపత్నివి. ఇక నీ జీవితం నాతో సుఖంగా సాగుతుంది,” అని చెప్పాడు. ఆ వివాహం పవిత్రంగా, అద్భుతంగా జరిగింది.

ద్వారక ప్రజలు ఆ వివాహాన్ని ఒక పెద్ద పండుగలా జరుపుకున్నారు. డప్పులు, సంగీతం, నృత్యాలతో నగరం మారుమోగింది. రుక్మిణి కృష్ణుడి పక్కన నిలబడి, ప్రజల ఆశీర్వాదాలను అందుకుంది. ఆమె ద్వారకలో కృష్ణుడి రాణిగా ఒక కొత్త జీవితాన్ని మొదలుపెట్టింది. ఆమె బాల్యం విదర్భలో గడిచినా, ఆమె భవిష్యత్తు ఇప్పుడు కృష్ణుడితో ద్వారకలో సాగబోతోంది.

వివాహం తర్వాత కృష్ణుడు, రుక్మిణి రాజమందిరంలో ఒక తోటలో కూర్చున్నారు. రుక్మిణి కృష్ణుడిని చూసి, “ప్రభూ, నేను నీ గురించి కలలు కన్నాను, నీకు సందేశం పంపాను, నీ కోసం ఎదురుచూశాను. ఇప్పుడు నీవు నా పక్కన ఉన్నావు ఇది నా జీవితంలో అతి గొప్ప అద్భుతం,” అని చెప్పింది. కృష్ణుడు ఆమెను చూసి, “రుక్మిణి, నీ స్వచ్ఛమైన మనసు, నీ ప్రేమ నన్ను నీ దగ్గరకు తీసుకొచ్చాయి. ఇక మనం కలిసి ఈ జీవితాన్ని సంతోషంగా గడుపుదాం,” అని చెప్పాడు.

కృష్ణ-రుక్మిణి కథ ఒక అద్భుతమైన ప్రేమ కావ్యంగా మిగిలిపోయింది. రుక్మిణి జననం నుంచి ఆమె కృష్ణుడి గురించి వినడం, ఆయన గురించి కలలు కనడం, ఆయనకు సందేశం పంపడం, ఆలయంలో ఎదురుచూడడం ఈ ప్రతి అడుగూ ఆమె నమ్మకం, ఆమె ధైర్యం చూపించాయి. కృష్ణుడు ఆమె కోసం విదర్భకు వెళ్లడం, రుక్మి, శిశుపాలుడితో యుద్ధం చేయడం, ఆమెను ద్వారకకు తీసుకొచ్చి వివాహం చేసుకోవడం—ఇదంతా ఆయన ప్రేమ, ధర్మం పట్ల గౌరవాన్ని తెలియజేసాయి.

ఈ కథ కేవలం ఒక ప్రేమ కథ కాదు ఇది నమ్మకం, ధైర్యం, ఆశలు నెరవేర్చుకోవడం గురించిన కథ. రుక్మిణి ఒక సాధారణ రాజకుమారిగా పుట్టి, తన ప్రేమ కోసం పోరాడి, కృష్ణుడి రాణిగా ద్వారకలో స్థిరపడింది. ఆమె కృష్ణుడి పక్కన సంతోషంగా జీవించింది, వారికి ప్రద్యుమ్నుడు వంటి గొప్ప సంతానం కలిగింది. ఈ కథ లోకంలో ఒక అమర ప్రేమ కావ్యంగా నిలిచిపోయింది కృష్ణుడు, రుక్మిణి పవిత్ర బంధం ఎప్పటికీ గుర్తుండిపోతుంది.

ఇలా రుక్మిణి కలలు కృష్ణుడితో కలిసి ఒక అందమైన వివాహంగా ముగిశాయి. ఈ కథ ప్రేమ, నమ్మకం, విజయం గురించి మనకు చెబుతుంది ఒక హృదయం మరొక హృదయాన్ని చేరినప్పుడు ఎలాంటి అడ్డంకులైనా దాటగలదని నిరూపిస్తుంది.